Adın olsa da senin Karabayır
İçim yanıyor benim cayır cayır
Ne olur sen gidenleri geri çağır
Seviyorum seni köyüm Karabayır
Mezarlıktan geçer köyümün yolu
Dur ! düşün der bir ömür boyu
Selam vermeden geçme emmi - dayı
Seviyorum seni köyüm Karabayır
Bu mezar da kim bilir kimler yatar
Bu yoldan geçenlerin yüreği yanar
Belli etmese de her geçen ağlar
Seviyorum seni köyüm Karabayır
Üçpınar'dan geçince köyüme
Önce ölenler karşılar bizi görünce
Sağlar kaldımı acep mahsun köyümde
Seviyorum seni köyüm Karabayır
Köyümün içi san ki yaşan bir ölü
Kim gitmiş kimler kalmış yaban gülü
Su tutmamış bu yıl yine Nura gölü
Seviyorum seni köyüm Karabayır
Dağları, taşları sessiz mi kalmış
Sevenler sevdiğinden mi ayrılmış
Bahçesi bağları viran mı olmuş
Seviyorum seni köyüm Karabayır
Karabayır Yunuslu ayrı değil ki
Pınarbaşı Kılıçdere kardeş gibi sanki
Ayrım yapmadan yaylaya gel görki
Seviyorum seni köyüm Karabayır
Yüzlerce insanın kahrını çektin
Gide gele gurbeti kendine yol ettin
Bizleri bizden alıpta gittin
Seviyorum seni köyüm Karabayır
Guz dağının başını duman bürümüş
Dumanı tütmeyen evlerin bacası kurumuş
Su görmeyen bahçelerin hali ne olmuş
Seviyorum seni köyüm Karabayır
Ütük denen yer kimleri ütmüş
Derincedereye kim gönül vermiş
Bayıra, bayıra kim bayılmış
Seviyorum seni köyüm Karabayır
İnciyer de akıyormu havuzlar
Suya testiyle mi gidiyor kızlar
Kuruyunca bağlar yüreğim sızlar
Seviyorum seni köyüm Karabayır
Ahmet AYDIN 12 Nisan 2013-ISPARTA